Jostein Gaarder: Dziewczyna z Pomarańczami


Miłość to nie szalone randki, fale namiętności i ckliwe opowiastki. Miłość to przede wszystkim sztuka szukania i znajdowania, dostrzegania w sobie siły przenoszącej góry i wiara, że nic nie może stanąć nam na drodze. I o tym właśnie jest Dziewczyna z Pomarańczami – o (nie)cierpliwych poszukiwaniach, prawdziwej Miłości i Romantyzmie przez wielkie R. Ale też o cierpieniu, stracie i bolesnych, ale ważnych powrotach do przeszłości.

Piętnastoletni Georg z dnia na dzień zostaje ponownie popchnięty ku bolesnej przeszłości – niespodziewanie odnajduje się list napisany przed wielu laty przez nieżyjącego już ojca chłopca. I choć w Georgu odzywa się mieszanina niepokoju i ciekawości, a wspomnienie taty jest bardzo zamglone i niejasne, chłopiec otwiera kopertę i rozpoczyna podróż przez wspomnienia zmarłego. Jan Olav, bo tak mu było na imię, doświadczył w życiu wiele; choć wieść o chorobie sprawiła, że każdy następny dzień naznaczony był lękiem i smutkiem związanym z niechybną stratą tego, co kocha, postanowił napisać o tym, co w jego życiu było najważniejsze. A najważniejsza, prócz syna, okazała się tajemnicza Dziewczyna z Pomarańczami, kobieta-zagadka osadzona gdzieś w oparach dalekiej przeszłości. Mężczyzna snuje historię poszukiwań intrygującej dziewczyny, tym samym zastanawiając się nad ludzkim losem, sensem życia i nieuchronnością śmierci. Jak duży wpływ na postrzeganie świata może mieć miłość?

Wydawać by się mogło, że Dziewczyna z Pomarańczami to typowa, ckliwa historyjka o słodyczy miłości, ideałach i ludzkich dramatach. Nic bardziej mylnego – nic nie jest tu typowe ani schematyczne, a miłość to nie cukierkowy dodatek. To wspaniale opowiedziana historia poszukiwań, wyrzeczeń i lęku przed utratą, a także uczuć w najpotężniejszej odsłonie. Oto opowieść, która – mimo smutku i żalu do losu – rozlewa na serca czytelników ciepło i naturalną, niezmąconą radość istnienia i umiejętności obdarzania drugiego człowieka swoimi uczuciami.

Bardzo ciężko jest opowiedzieć o Dziewczynie z Pomarańczami w taki sposób, aby w pełni wyrazić cały wachlarz jej zalet i kunsztownego ujęcia tego, co współcześnie niszczone jest banałem. Prosta konstrukcja tekstu, składająca się z listu zmarłego ojca poprzetykanego wtrąceniami jego dorastającego już syna, może wywoływać wrażenie zwykłości, kojarzyć się z pewnym rodzajem gawędziarstwa. A tymczasem ta niepozorna książeczka mieści w sobie tak potężny ładunek emocjonalny, dodatkowo wzmocniony doskonałym kunsztem literackim, że nie sposób się od niej oderwać, a tym bardziej – o niej zapomnieć. Jostein Gaarder zrobił rzecz fenomenalną – ukazał prostą historię wyrwaną żywcem z codzienności po to, żeby zaszczepić w niej iskierkę nadziei i wydobyć z życia, co tylko się da. Oto światełko w tunelu i potężna fala inspiracji popychająca do czerpania z życia – nie kiedyś, za chwilę, ale tu i teraz. Absolutna perełka wśród współczesnych zawirowań uczuciowych!

Życie to gigantyczna loteria, w której widoczne są tylko wygrane losy 
__________
Recenzja została przygotowana do druku - szczegóły wkrótce!

14 komentarzy:

  1. Mimo tak wysokiej, pozytywnej recenzji to ja chyba jednak nie sięgnę po tą pozycję. [ Kraina Książek ]

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Szkoda, książka jest wspaniała :) Ale najważniejsze to czytać to, co się lubi ;)

      Usuń
  2. Bardzo lubię takie książki nacechowane dużą dawką emocji.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Oj tak, emocji jest tam naprawdę dużo - zarówno pozytywnych, jak i negatywnych, a tworzą one niezapomnianą mieszankę. Polecam! :)

      Usuń
  3. Bardzo zaciekawiłaś mnie tą propozycją, więc z całą pewnością sięgnę :)

    Zapraszam do siebie!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Bardzo się cieszę i mam nadzieję, że Ci się spodoba! :D

      Usuń
  4. Czytałam tę książkę kilka lat temu i pamiętam, że bardzo mi się podobała. Dziękuję, że mi o niej przypomniałaś:) Muszę do niej wrócić, ciekawe jakie teraz na mnie zrobi wrażenie.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Cała przyjemność po mojej stronie! :) Myślę, że to jedna z tych wyjątkowych książek, które można czytać wiele razy i zawsze pozostawiają po sobie spory ślad. Choć oczywiście pierwsze czytanie zawsze jest najbardziej trzymające w napięciu :D

      Usuń
  5. Słyszałam o tej książce, tylko jakoś zawsze mi umykała ;) Mój wrodzony dystans do romansów czasem musi być odłożony na rzecz takiej książki ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Hmmm, nie powiedziałabym, że to romans. Owszem, głównym rdzeniem powieści jest historia miłości Jana do Dziewczyny z Pomarańczami, niemniej jednak romans kojarzy się nam raczej z wyrazami miłości, niż z jej źródłem i mieszaniną wielu innych uczuć i zdarzeń. Z drugiej strony dawne romanse... Jak by jednak nie klasyfikować "Dziewczyny z Pomarańczami", jest to piękna historia i serdecznie polecam dać jej szansę! :D

      Usuń
  6. A ja dla odmiany nie słyszałam o tej książce, niestety jestem na bieżąco tylko z nowościami (ach ta blogosfera!) jednak chętnie przeczytam. Dzięki za wskazanie takiej perełki.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Bardzo się cieszę, że dowiedziałaś się o niej dzięki mojej recenzji! :) I polecam z całego serca, naprawdę jest warta przeczytania! :)

      Usuń
  7. Brzmi interesująco. Jak na nią trafię to z pewnością przeczytam :)

    OdpowiedzUsuń

Drogi Czytelniku! Dziękuję Ci serdecznie, że tu zajrzałeś i że poświęciłeś mi chwilę. Proszę, zostaw po sobie ślad, ponieważ każdy komentarz jest dla mnie największą nagrodą za włożoną pracę i serce :)